PDF Vertelverhaal – De uil en de flamingo

Vertelverhaal 'De uil en de flamingo' 14 pagina

Inleiding van het verhaal. We krijgen zo veel adviezen over hoe te leven. Maar naar welk advies luister je? Wat doe je ermee? Welk advies volg je op? Het zal je vormen tot wie en wat je wordt en hoe je in het leven staat! Dan zal ik je nu het verhaal vertellen van de uil en de flamingo.

Er was eens een flamingo die ‘s ochtends wakker werd en zei: ‘Het wordt een mooie dag, de zon schijnt en de lucht is blauw.’ Een uil, die in de boom zat, zei: ‘Wat kraam jij nu voor onzin uit, het wordt nacht, er is helemaal geen zon en de lucht is niet blauw.’ De flamingo zei toen: ‘Ik weet toch dat het dag wordt en ik zie toch dat de lucht blauw is. Kijk zelf dan toch!’ De uil keek rond en zei: ‘Je bent gek. Ik weet zeker dat het nacht is en volgens mij ben jij kleurenblind, want de lucht is helemaal niet blauw.’ De uil en de flamingo kregen ruzie met elkaar totdat de uil zei: ‘Ik zal je bewijzen dat het nacht is, dat de lucht zwart is en dat er geen zon is. Kom maar met mij mee.’ De uil nam de flamingo mee naar een bos vol uilen. Hij vertelde de andere uilen dat de flamingo dacht dat het dag werd, dat de lucht blauw was en dat de zon scheen. Maar alle uilen zeiden dat het nacht werd, dat de lucht niet blauw was maar zwart en dat de zon niet scheen. ‘Laat ons slapen en hou op met die onzin!’ De uil zei tegen de flamingo: ‘Zie je nu dat ik gelijk heb? Zeg nooit meer zulke onzin en ga ook slapen.’ De flamingo was helemaal in de war. Had ik maar niets gezegd, dacht hij, dan was het een mooie dag geworden. De lucht is zo mooi blauw en de zon schijnt zo heerlijk. Uilen kunnen niet zien wat de flamingo ziet en andersom ook niet. Moet de flamingo nu gaan slapen? Wat denk jij? Natuurlijk moet de flamingo niet gaan slapen. Hij moet een flamingo blijven en van de dag, de zon en de blauwe lucht genieten. De uil wilde bewijzen dat de manier waarop uilen de wereld zien, de enige juiste is! Dit deed hij door het aan andere uilen te vragen. Had hij het aan andere flamingo’s gevraagd dan had hij ongelijk gekregen. Hij wil of kan de wereld niet door de ogen van een flamingo zien. Maar wat is er dan mis met de uilen? Hebben zij dan geen gelijk? Uilen zijn toch dieren met veel kennis? En de uil had duidelijk het bewijs geleverd, of niet? Uilen zijn nachtdieren en kunnen ‘s nachts beter zien dan overdag. Voor de uilen werd het nacht, dat wist de uil. De uil zou ook moeten weten dat een flamingo anders leeft dan een uil. In dit verhaal was de uil eigenwijs (of niet wijs). Als de uil zijn kennis beter had benut dan was hij gaan slapen. Dan had hij een goede nacht gehad en de flamingo een mooie dag. En dan was hij een wijze uil geweest!  Gebruik dus je kennis, luister naar anderen, bekijk het ook eens door hun ogen, maar doe het zoals je zelf denkt dat het beste is. Zo blijf je jezelf en dat is belangrijk. Doe je dat niet, dan word je een kopie, van een kopie, van een kopie, etc. En zoals je weet: een kopie is altijd minder dan het origineel. De lucht is blauw, de zon schijnt, het is een mooie dag en wat je ook doet, doe dat goed. We krijgen zo veel adviezen. Maar naar welk advies luister jij? Wat doe jij ermee? Welk advies volg jij op? Het zal je vormen tot wie en wat je wordt en hoe je in het leven staat! Ik ben anders, ik ben een zeldzame vogel die soms in de nacht meefluit met uilen, soms overdag met flamingo’s. Maar het liefst fluit ik mijn eigen wijsje. Fluit soms met mij mee, maar fluit ook je eigen wijsje. Elk vogeltje fluit zijn eigen wijsje!